صادرات پلی پروپیلن pp

صادرات پلی پروپیلن pp یکی از تجارت هایی است که بسیاری از افراد در آن مشغول هستند. با توجه به سرمایه گذاری اخیر در این صنعت و افزایش تولید تا 600 هزار تن می توان گفت که توان صادراتی تاجران ایرانی در این حوزه بالاتر خواهد رفت. برای اینکه بتوانید محصولات خود را صادر کنید و یا از این محصول در خارج از کشور استفاده کنید باید راهی مطمئن برای تهیه و صادر کردن آن به خارج از کشور داشته باشید. اما ابتدا باید اطلاعات پایه ای در مورد این محصول کسب کرده باشید.

پلی پروپیلن چیست؟

پلی‌پروپیلن یک پلیمر ترموپلاست می‌باشد که در یک بازه گسترده از کاربردها شامل فیلم و ورق، قالب‌گیری دمشی، قالب‌گیری تزریقی، بسته‌ بندی غذایی، نساجی، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و اجزاء خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، پلیمر تولید شده از منومر پروپیلن به طور معمول در برابر حلال‌های شیمیایی، بازها و اسیدها مقاوم می‌باشد. کد مشخصه این پلیمر می‌باشد.

پلی پروپیلن دارای سه پیکربندی فضایی مختلف می‌باشد که عبارتند از ایزوتاکتیک (iPP)، سیندیوتاکتیک (sPP) و اتاکتیک (aPP). در نوع ایزوتاکتیک گروه های متیلی در یک طرف صفحه عبوری از زنجیر اصلی می‌باشند. در نوع سیندیوتاکتیک گروه های متیل به صورت یک در میان در دو طرف صفحه عبوری از زنجیر قرار می‌گیرند. در نوع اتاکتیک هم هیچ نوع نظم خاصی وجود ندارد.

iPP تجاری شده دارای خصوصیات متنوعی می‌باشد که موجبات استفاده گسترده آن را به خصوص در صنعت پلاستیک و الیاف فراهم آورده است. یکی از مهم ترین خصوصیات این ماده نسبت به پلیمرهایی نظیر پلی آمیدها عدم جذب رطوبت در آن می‌باشد که آن را به عنوان گزینه‌ای مناسب برای بسیاری از کاربردها تبدیل کرده است. خصوصیات این ماده را می‌توان با انجام برخی اصلاحات بعدی بهبود داد. مهم ترین اصلاحاتی که در حال حاضر انجام می‌گیرد عبارتند از کنترل فرایند تخریب، شبکه‌ای کردن، عاملیت دار نمودن و شاخه دار کردن. ساختار مولکول پلی پروپیلن به دلیل ماهیت کاتالیست‌های زیگلرناتا خطی می‌باشد که موجب پایین بودن استحکام مذاب آن می‌گردد. پایین بودن استحکام مذاب سبب محدودیت کاربرد این پلیمر در فرایندهایی نظیر قالب گیری دمشی و ترموفرمینگ می‌شود.

چرا صادرات پلی پروپیلن pp اهمیت دارد؟

این ماده به علت مزایا و کاربردی که دارد در تجارت بسیار پر اهمیت است. برای اینکه درک بهتری از این نکته را دتاشته باشیم کاربرد های پلی پروپیلن را برای شما شرح می دهیم.

به لحاظ کاربردی پلی‌پروپیلن بلاک کوپلیمر گرید تزریقی به دلیل مقاومت ضربه‌ای خوب در کاربردهایی که در معرض ضربه و هوای سرد قرار دارند مانند قطعات خودرو کاربرد فراوان دارد. سپر، داشبورد، کنسول، رودری، باتری و بسیاری دیگر از قطعات خودرو از این پلیمر تولید می‌گردد. این پلیمر علاوه بر دانسیته پایین که باعث کاهش وزن خودرو می‌شود، فرایندپذیری خوب و استحکام و مقاومت ضربه‌ای مناسبی ارائه می‌دهد. برخی دیگر از گریدهای با شاخص ذوب بالا جهت تولید ظروف استفاده می‌شود. گریدهای با شاخص ذوب پایین برای فرایندهای اکستروژن مانند تولید لوله‌های آب سرد و گرم (لوله سفید و …)  و… استفاده می‌شود.

در نقطه مقابل پلی‌پروپیلن هموپلیمر به دلیل تبلور بالا و مقاومت ضربه‌ای پایین گزینه بسیار مناسبی برای کاربردهای نساجی و یا ورق‌ها و فیلم‌های نازک است. در این نوع کاربردها بیشتر به استحکام کششی نیاز است و ضعف مقاومت ضربه‌ای اهمیتی ندارد. فیلمهای کشش یافته از دو جهت و الیاف پروپیلن و انواع گونی و تسمه و… از جمله کاربردهای پلی‌پروپیلن هموپلیمر است. البته گریدهای تزریقی پلی‌پروپیلن هموپلیمر هم وجود دارند که در جاهایی که سفتی و سختی اهمیت بیشتری داشته باشد و یا مقاومت حرارتی مورد توجه باشد، کاربرد دارد.

پلی پروپیلن چگونه تولید می شود؟

جی پل هوگان و رابرت بنکس، شیمیدانان فیلیپس پترولیوم، اولین بار پلیمریزاسیون پروپیلن را در سال 1951 نشان دادند. پلیمریزاسیون استری انتخابی به ایزوتاکتیک توسط جولیو ناتا و کارل رن در مارس 1954 کشف شد. این کشف پیشگام منجر به تولید تجاری در مقیاس بزرگ پلی پروپیلن ایزوتاکتیک توسط شرکت ایتالیایی Montecatini از سال 1957 به بعد شد. پلی پروپیلن syndiotactic نیز اولین بار توسط Natta سنتز شد

برای صادرات پلی پروپیلن pp تولید پلی پروپیلن با فرآیند فاز دوغابی، محلول یا گاز، که در آن منومر پروپیلن تحت گرما و فشار در حضور یک سیستم کاتالیزور قرار می گیرد،تولید می شود. پلیمریزاسیون در درجه حرارت و فشار نسبتا پایین انجام شده و محصول نهایی شفاف است، اما به آسانی رنگ می گیرد. با تغییر در کاتالیزور و شرایط تولید می توان خواص پلاستیک را تغییر داد. پروپیلن ، همراه با اتیلن، توسط کرکینگ نفتا (تقطیر سبک نفت خام) به دست می آید. اتیلن، پروپیلن، و آلکن های بالاتر توسط تقطیر جزء به جزء دمای پایین از هم جدا می شوند. پروپیلن که در ابتدا از محصول جانبی اتیلن در اوایل دهه 1950 بود، در حال حاضر خود یک ماده مهم است.پلی پروپیلن یک پلیمر تناژ بالا با نرخ رشد بالاتر از نرخ رشد معمول برای چنین ترموپلاستیکی است. این نرخ رشد تا حدودی به دلیل تنوع پلی پروپیلن است، و از این رو دارای طیف گسترده ای از کاربردها است.

انواع پلی پروپیلن بر اساس مواد مصرفی

تزریقی: عمده مصرف پلی پروپیلن در این دسته بوده که شامل تولید لوازم الکتریکی و الکترونیکی، لوازم خانگی، صنایع بسته بندی، صنعت خودرو، درپوش و کلاهک، وسایل پزشکی قابل استریل،چمدان، اسباب بازی و… است.

الیاف: این گروه در رتبه دوم مصرف پلی پروپیلن قرار دارد. PP برای صنعت نساجی بصورت الیاف و نخ یکسره در ظرافت های گوناگون به بازار عرضه میشود. که موارد مصرف آن شامل طناب، منسوجات بی بافت، پارچه های پرده ای، پارچه های بهداشتی، پارچه های داخل خودرو، نوارهای باندپیچی و… است.

بادی: که از آن در تولید مخازن، قوطی و بطری استفاده می شود.

فیلم و شیت: شامل فیلم های گرافیک و چاپ و شیت های بسته بندی میباشد.

پایپ: در تولید لوله های آب و فاضلاب و لوله های انتقال آب گرم کاربرد دارد.

روکش و محافظ : روکش سیم و کابل.

خواص شیمیایی و فیزیکی مهم برای صادرات پلی پروپیلن pp

پلی پروپیلن از بسیاری جهات شبیه پلی اتیلن است، به ویژه در رفتار محلول و خواص الکتریکی. گروه متیل خواص مکانیکی و مقاومت حرارتی را بهبود می بخشد، اگرچه مقاومت شیمیایی کاهش می یابد.: 19  خواص پلی پروپیلن به وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی، بلورینگی، نوع و نسبت کومونومر (در صورت استفاده) و ایزوتاکتیک بستگی دارد. به عنوان مثال، در پلی پروپیلن ایزوتاکتیک، گروه های متیل در یک طرف ستون فقرات کربن قرار دارند. این چیدمان درجه بلورینگی بیشتری ایجاد می کند و منجر به ایجاد ماده سفت تری می شود که در برابر خزش از هر دو پلی پروپیلن آتاکتیک و پلی اتیلن مقاوم تر است.

ویژگی های مکانیکی

چگالی (PP) بین 0.895 و 0.92 g/cm3 است. بنابراین، PP پلاستیک کالایی با کمترین چگالی است. با چگالی کمتر، می توان قطعات قالب گیری با وزن کمتر و قطعات بیشتری از توده خاصی از پلاستیک تولید کرد. برخلاف پلی اتیلن، نواحی کریستالی و آمورف فقط از نظر چگالی کمی متفاوت هستند. با این حال، چگالی پلی اتیلن می تواند به طور قابل توجهی با پرکننده ها تغییر کند. : 24 مدول یانگ PP بین 1300 تا 1800 نیوتن بر میلی‌متر مربع است.

پلی پروپیلن معمولاً سخت و منعطف است، به خصوص زمانی که با اتیلن کوپلیمر شود. این اجازه می دهد تا پلی پروپیلن به عنوان یک پلاستیک مهندسی، در رقابت با موادی مانند آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) استفاده شود. پلی پروپیلن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است. پلی پروپیلن مقاومت خوبی در برابر خستگی دارد.

خواص حرارتی

نقطه ذوب پلی پروپیلن در یک محدوده اتفاق می افتد، بنابراین نقطه ذوب با یافتن بالاترین دمای نمودار کالریمتری اسکن تفاضلی تعیین می شود. PP کاملا ایزوتاکتیک دارای نقطه ذوب 171 درجه سانتیگراد (340 درجه فارنهایت) است. PP ایزوتاکتیک تجاری دارای نقطه ذوبی است که بسته به ماده آتاکتیک و بلورینگی بین 160 تا 166 درجه سانتیگراد (320 تا 331 درجه فارنهایت) متغیر است. PP syndiotactic با تبلور 30٪ دارای نقطه ذوب 130 درجه سانتیگراد (266 درجه فارنهایت) است. زیر صفر درجه سانتیگراد، PP شکننده می شود.

انبساط حرارتی PP بسیار زیاد است، اما تا حدودی کمتر از پلی اتیلن است

خواص شیمیایی

خواص شیمیایی این ماده برای صادرات پلی پروپیلن pp بسیار مهم است. پلی پروپیلن در دمای اتاق به غیر از اکسیدان های قوی در برابر چربی ها و تقریباً تمام حلال های آلی مقاوم است. اسیدها و بازهای غیر اکسید کننده را می توان در ظروف ساخته شده از PP نگهداری کرد. در دمای بالا، PP را می توان در حلال های غیر قطبی مانند زایلن، تترالین و دکالین حل کرد. به دلیل اتم کربن سوم، PP از نظر شیمیایی مقاومت کمتری نسبت به PE دارد (قانون مارکوفنیکوف را ببینید).

بیشتر پلی پروپیلن های تجاری ایزوتاکتیک هستند و دارای سطح کریستالی بین پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) و پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) هستند. پلی پروپیلن ایزوتاکتیک و آتاکتیک در p-xylene در دمای 140 درجه سانتیگراد محلول است. ایزوتاکتیک زمانی رسوب می کند که محلول تا 25 درجه سانتیگراد سرد شود و بخش آتاکتیک در p-xylene محلول باقی بماند.

نرخ جریان مذاب (MFR) یا شاخص جریان مذاب (MFI) اندازه گیری وزن مولکولی پلی پروپیلن است. این اندازه گیری به تعیین آسانی مواد خام مذاب در طول پردازش کمک می کند. پلی پروپیلن با MFR بالاتر، قالب پلاستیک را به راحتی در طی فرآیند تولید تزریق یا قالب گیری بادی پر می کند. با افزایش جریان مذاب، برخی از خواص فیزیکی مانند قدرت ضربه کاهش می یابد.

سه نوع کلی پلی پروپیلن وجود دارد: هموپلیمر، کوپلیمر تصادفی و کوپلیمر بلوکی. کومونومر معمولاً با اتیلن استفاده می شود. لاستیک اتیلن-پروپیلن یا EPDM اضافه شده به هموپلیمر پلی پروپیلن استحکام ضربه ای در دمای پایین آن را افزایش می دهد. مونومر اتیلن پلیمریزه شده تصادفی که به هموپلیمر پلی پروپیلن اضافه می شود، بلورینگی پلیمر را کاهش می دهد، نقطه ذوب را کاهش می دهد و پلیمر را شفاف تر می کند.

صادرات پلی پروپیلن به کشور های همسایه

با تئوجه به این نکته که در حال حاضر بخاطر بحران روسیه و اوکراین تامین کنندبزرگی مانند روسیه  صادرات نیست و کشور هایی مانند ترکیه از نظر تامین این ماده به مشکل بر خواهند خورد. بنابراین هم اکنون موقعیت بسیار خوبی است که توان صادراتی کشورمان را با ایجاد رابطه بیزنسی و تجارت با کشور هعای همسایه و حتی کشور های آسیای شرقی بالا ببریم.

گروه کاری محیطی سازمان حمایت، PP را به عنوان خطر کم تا متوسط طبقه بندی می کند. PP با دوپ رنگ شده است. در رنگرزی آن برخلاف پنبه از آب استفاده نمی شود.